Ieder mens, jong of oud,  maakt in zijn leven verliezen mee.

Het meest ingrijpende verlies dat we ons voorstellen is het verlies van een geliefd persoon: een partner,  een kind, vader, moeder, broertje of zusje, opa of oma, iemand uit de eigen omgeving.

Maar verlies kent ook andere gezichten: het verlies van gezondheid, van werk, van een huwelijk/relatie, van een (kinder)wens of een ideaal.

Verlies en rouw horen bij ons leven, hoe moeilijk dat soms ook is. Het rouwen en het doorléven van (en dóórleven na) het verlies in je leven kost tijd en is hard werken.

Op sommige momenten kun je bij dit ‘werk’ een steuntje in de rug gebruiken.

Een rouwproces is persoonlijk en voor iedereen verschillend. Ik wil je helpen door aandacht aan je verdriet te geven,  want dan pas kun je verder. Wanneer verdriet niet erkend wordt, kan het op de meest onverwachte momenten ineens weer volop aanwezig zijn. Juist wanneer verdriet er mag zijn en aandacht en erkenning krijgt kan het lichter worden zodat je beter in staat bent om dit met je mee te dragen. Mijn werkwijze is afgestemd op jouw persoonlijke situatie, achtergrond, leeftijd en interesses.

Een mooie metafoor voor verlies is de doorsnede van een boomstam. Zoals duidelijk te zien is heeft een grote, sterke boom in het verleden een ernstige beschadiging opgelopen. Kijkend naar de buitenkant van de boom hebben we er geen weet van hoe de binnenkant eruit ziet. Nu we een doorsnede zien wordt het innerlijk litteken zichtbaar. Door aandacht, voeding en licht kon deze boom verder groeien; ondanks het opgelopen litteken.

Zo is het ook met ieders eigen verlies: aan de buitenkant is niet te zien welke pijn, welk gemis of verdriet je met je meedraagt. Daar komt bij dat de omgeving vaak verwacht dat we de draad maar weer oppakken. Door aandacht, liefde en licht te geven aan dat wat ons het meest pijn doet kunnen we, na verloop van tijd, verder.